Ceny rozliczeniowe

Ceny transferowe należy ustalać dla wszystkich transgranicznych stosunków gospodarczych między przedsiębiorstwami powiązanymi zgodnie z zasadą ceny rynkowej. Oznacza to, że przedsiębiorstwa powiązane muszą zawierać ze sobą transakcje na warunkach, które zostałyby wybrane również pomiędzy niepowiązanymi stronami trzecimi ("dealing-at-arm's-length"). Dotyczy to nie tylko dostawy towarów, ale także każdej wymiany usług, finansowania, przekazywania znaków towarowych, patentów i know-how, jak również delegowania personelu itp.

Porównanie ceny rynkowej może być dokonane za pomocą różnych metod przewidzianych przez organy podatkowe dla najróżniejszych rodzajów wymiany usług. Zarówno na poziomie krajowym, jak i międzynarodowym, ustanowiono pięć podstawowych metod ustalania cen transferowych w celu określenia wynagrodzenia zgodnego z zasadą ceny rynkowej w przypadku wymiany towarów i usług między przedsiębiorstwami:

• Metoda porównywania cen
• Metoda ceny odsprzedaży
• Metoda koszt plus
• Metoda podziału zysku
• Metoda marży netto

Zgodnie z międzynarodowym i niemieckim punktem widzenia, metody te są związane z transakcjami. Przeciwieństwem byłoby zastosowanie tych metod do ogólnego wyniku przedsiębiorstwa, który mógłby składać się z różnych i całkiem odmiennych transakcji. W przeciwieństwie do wytycznych OECD, metody te są nadal akceptowane w niektórych krajach, np. w USA.

Kontrola transgranicznych cen transferowych, wybór właściwej metody i przestrzeganie zasady ceny rynkowej stały się przedmiotem zainteresowania kontrolerów podatkowych w kontekście kontroli podatkowych istniejących holdingów zagranicznych. Nieprzestrzeganie tych zasad prowadzi do korekty podatkowej zastosowanych cen transferowych w przypadku ich wykrycia przez kontrolę podatkową. Może to prowadzić do zwiększenia zysku podlegającego opodatkowaniu w Niemczech, który nie jest automatycznie korygowany w zagranicznym przedsiębiorstwie w celu zmniejszenia zysku. Mimo że ciężar dowodu w przypadku nieprzestrzegania zasady ceny rynkowej spoczywa zasadniczo na kontrolerze podatkowym, istnieją obszerne obowiązki dokumentacyjne, podzielone na dokumentację faktyczną i dokumentację dotyczącą zasadności.

Dokumentacja cen transferowych musi być przedłożona do kontroli podatkowej w ciągu 60 dni, w związku z nadzwyczajnymi transakcjami biznesowymi w ciągu 30 dni. Jeżeli w trakcie kontroli podatkowej nie zostanie przedstawiona żadna dokumentacja lub dokumentacja, która nie może być wykorzystana, istnieje domniemanie prawne, że ceny transferowe są prawidłowe. W tym przypadku kontroler podatkowy otrzymuje rozszerzone uprawnienia w zakresie szacowania i nakładane są obowiązkowe dopłaty. Zaleca się zatem, aby nie czekać na kontrolę podatkową przed przygotowaniem dokumentacji cen transferowych, ale w przypadku relacji usługowych z przedsiębiorstwami powiązanymi lub stałymi zakładami za granicą od samego początku postawić na prawidłową wycenę relacji usługowych i ich udokumentowanie.